SDU TRANG

ผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 : รศ.ดร.ศิโรจน์ ผลพันธิน อธิการบดีมหาวิทยาลัยสวนดุสิต

https://www.youtube.com/watch?v=dw7opEq9-go

ภาวะผู้นำในยุคการเปลี่ยนแปลง : รศ.ดร.ชลวิทย์ เจียรจิตต์ รองอธิการบดีฝ่ายแผนฯ ม.ศรีนครินทรวิโรฒ

https://www.youtube.com/watch?v=XO-4nQnZFpY

The Creative : มุมมองของนักคิด

มองโลกการทำงานในอนาคต แบบ 5 10 และ 15 ปีจากนี้ การปะทะกันของคนหลาย Generation ในสำนักงานทุกวันนี้ ที่ต่างคนต่างมีทัศนคติ ความเชื่อ เป้าหมาย และพฤติกรรมในการทำงานที่ต่างกัน อาจเป็นความท้าทายอันดับต้นๆ ขององค์กรยุคใหม่ที่ต้องก้าวให้ทันความเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็ว เมื่อก้าวเข้าสู่ทศวรรษใหม่ที่ดูจะผ่านเราไปอย่างรวดเร็วกว่าทุกช่วงเวลาที่ผ่านมา อนาคตในการทำงาน ที่ไม่ว่าจะเป็นอนาคตที่ไกลออกไปหรือใกล้ตัวเรามากกว่าที่คิด และไม่ว่าคุณจะอยู่ในบทบาทไหน ทุกคนต้องก้าวออกไป แต่จะก้าวไปอย่างไรนั้น หากเราได้รู้เท่าทัน นั่นย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะได้เตรียมตัว

อนาคตสำหรับเราทุกวันนี้ต้องมองไปไกลกว่าแค่การคาดการณ์เทรนด์ เราต้องเริ่มต้นจากงานวิจัยในอดีตเพื่อที่จะวิเคราะห์ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ทั้งในเชิงของสังคมและความเป็นอยู่ เพื่อที่เราจะได้สร้างเมืองรวมถึงผลิตภัณฑ์หรือบริการที่ตอบโจทย์กับวิถีชีวิตของคนในอนาคตจริงๆ การมีกรอบความคิด กรอบการทำงาน ในการดูและติดตาม ไม่ว่าจะเป็นประเด็นทางด้านกฎหมาย การเมือง การปกครอง และเทคโนโลยี

เราคาดการณ์อนาคตไปก็เพื่อตอบสนองความต้องการของคน ในขณะที่ทุกวันนี้ในที่ทำงานแต่ละแห่งถือว่ามีคนหลาย Generation มากเราก็จะเห็นกันอยู่บ้างว่า คนเจนเอ็กซ์กับเจนวาย (Generation X & Generation Y) มีจำนวนมาก มีความใกล้เคียงกันในช่วงวัย เจนเอ็กซ์จะไปเปลี่ยนระบบมากก็ไม่ได้ เพราะเรายังมีรุ่นเบบี้บูมเมอร์ที่เคารพ มีการคาดการณ์ไว้ว่าในช่วง 10 ปี ของอนาคตของการทำงานมันจะยังอยู่ในช่วงที่เราเรียกว่า The Battle of X and Y กับเบบี้บูมเมอร์ ด้วยเหตุที่ว่าเราอยู่ในการทำงานร่วมกันทั้งหมด

หรือการที่เราเคยคิดว่าคนเจนวาย (Generation Y) คือ Disruptor คือ ผู้ที่สร้างจุดเปลี่ยน ผู้ก่อกวน หรือ ผู้ทำลาย แต่สำหรับเรา เราคิดว่าไม่ใช่ เราคิดว่าเขา คือ Explorer (นักสำรวจ) ต้องการที่จะทดลอง อยากออกจากขอบเขตหรือโดเมนที่เขาอยู่ แต่คนที่จะเป็น Disruptor ตัวจริง คือ คนเจนซี (Generation C )ขึ้นไป “เจนเนอเรชั่น ซี” โดยเป็นการรวมกลุ่มประชากรใน “Gen Y” และ ”Gen Z” เข้าด้วยกัน

และหลังจาก 20 ปี ต่อจากนี้ เราน่าจะเห็น True Disruprion คือ การเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง และในวันนี้การเปลี่ยนแปลงที่ความชันไม่ได้ชันมากนัก เหตุเพราะว่า ถึงแม้คนเจนวาย (Generation Y) อยากจะเปลี่ยน แต่เรายังมีกรอบแห่งกฎหมายที่จำเป็นต่อวัฒนธรรม ประเพณีที่ดีงาม ที่ทำให้ไม่สามารถทะลุออกไปได้แม้เราจะมีโดรน ดังนั้น การพิพาทกันต้องหาความสมดุลร่วมกันอยู่

การปรับตัวให้ทันกับการ Disrupt ของเทคโนโลยีต่างๆ ที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงงานหรือองค์กร ประเด็นแรกถ้าเกิดมีการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่ควรทำ คือ การรีบเข้าไปเรียนรู้ เวลาที่มีอะไรใหม่ๆเข้ามา สื่อมักจะมีความสำคัญในการส่งสาร และถ้ามองแบบองค์รวม จะรู้ว่ามีเทคโนโลยีสร้างงานใหม่ มันสามารถสร้างผลทางบวกได้มากขึ้น ใช้คำว่า “Net Positive Jobs”

กระบวนการเปลี่ยนจากแรงงานที่จะไม่มีงานแน่ๆ ไปสู่งานในอนาคต จะเกิดขึ้นได้อย่างไร : จะต้องเริ่มต้นที่ตัวเอง สิ่งแรกที่ควรต้องทำ คือ ต้องรู้จักเรียนรู้ให้เป็นก่อน เช่น

• การเรียนออนไลน์ที่มีหลักสูตรทั้งในประเทศและต่างประเทศ เพื่อพัฒนา SkillsFuture
• ให้ความสำคัญต่อการสร้าง new skill, re skill และ up skill เพื่อเตรียมความพร้อมกับ skill set
• ในระดับองค์กรเพิ่มการมีกระบวนการแบ่งปันองค์ความรู้ให้เป็นระบบ
• เป็นตัวกลางการเรียนรู้และสนับสนุนส่งเสริมการเรียนรู้ใหม่ๆ
• การให้เหรียญรางวัล หรือ ประกาศคุณวุฒิ เป็นเครดิตให้คนเรียนรู้ เพื่อเอาไปทำอย่างอื่นต่อ
• เปลี่ยนสถานที่เดิมให้เป็นแหล่งเรียนรู้ทั้งเก่าและใหม่เพื่อคิดกิจกรรมดีๆ (Co-Working Splace)
• ริเริ่มการบรรจุทักษะจำเป็นที่ต้องเรียนในระบบคุณภาพ เช่น การย้อนกลับมาเรียนอะไรที่เป็นทักษะพื้นฐานที่ไม่เคยเรียนมาก่อน
• พัฒนาตนเองถึงวัยเกษียณ หรือจะต่อยอดไปถึงสังคมผู้สูงวัยที่มีคุณภาพชีวิตที่ดี

ทักษะไหนบ้างที่เราควรจะมีเพื่อลดความเสี่ยงในการทำงานและการใช้ชีวิตนับต่อจากนี้

เราต้องมองสองด้าน ทั้งความรู้ทางธรรม ความดี ความชั่ว และความรู้ทางโลกแห่งการพัฒนาทักษะ ด้านหนึ่ง คือ Hard Skill หรือทักษะที่ตอบโจทย์กับงานนั้นๆได้ ซึ่งหากถามถึง Hard Skill ในแต่ละปี คำตอบก็จะต่างกันออกไป แต่ในอีกด้านหนึ่ง คือ Soft Skill หรือ ทักษะที่ทำให้คุณทำงานนั้นได้ดี ปรับตัวดี ปรับใจดี ปรับอารมณ์ดี ถ้าถามเมื่อ 5 ปีที่แล้ว กับ ถามใหม่ปีนี้ ก็ยังคงมีคำตอบบางคำตอบที่เหมือนกันและใช้ได้อยู่ เช่น

1. ความสามารถในการเรียนรู้สิ่งใหม่ (Learning Ability) และ การไม่ยึดติดกับความรู้หรือความเชื่อเดิมมากไป (Unlearning Ability) คือ รู้ได้ก็ต้องสามารถเลิกรู้ในสิ่งเก่าได้ ไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นติดกรอบแบบเดิมๆ
2. การสื่อสารและการทำงานร่วมกับผู้อื่น จะเป็นส่วนที่คลาสสิคมากๆ เพราะ มันชัดเจน ว่า ศาสตร์และศิลป์ วิทยาการต่างๆ ได้เกิด การบูรณาการกัน น้อยคนนักที่จะรู้ทุกอย่างแบบลึกซึ้งในเวลาเดียวกัน เราอาจจะรู้ลึกๆ หนึ่งเรื่อง เราจึงต้องสามารถทำงานร่วมกับคนอื่นให้ได้
3. ความคิดสร้างสรรค์ในเชิงไอเดีย การแก้ปัญหาใหม่ การแก้ปัญหาที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ซึ่ง Soft Skill 3 อย่างนี้ เป็นทักษะสำคัญในทุก Gen ที่กำลังจะเข้ามาเป็นกำลังของชาติ สร้างพลัง และเกิดแรงเกิดงานหลักของประเทศ

“เป้าหมายขององค์กรยุคใหม่ที่ควรจะมีเพื่อที่จะประคับประคองตัวเองต่อไปได้ในอนาคต คือ ความยั่งยืน เพราะฉะนั้น ก็ต้องทำให้คนมีความรู้และเพิ่มขีดความสามารถมากขึ้น แล้วอนาคตของการทำงาน ในอีก 5 ปี 10 ปี 15 ปี จะต้องวางแผนให้ตัวเอง หรือแม้แต่ให้ลูกหลานที่จะเติบโตขึ้นมา เราก็จะเห็นแนวทางแล้วว่าโลกจะเป็นไปแบบไหน เราควรจะวางแผนไปในทางใดถึงจะดีที่สุด”

“เรามีห้องเพื่อไปเรียนเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เรามีห้องหรือพื้นที่ในการประชุมหรือทำงานบางอย่างร่วมกัน และมีพื้นที่ประจำสำหรับตัวเองและพื้นที่ข้างนอกแต่ไม่ได้เป็นที่ประจำ เราทำงานที่ไหนก็ได้ และงานต้องสำเร็จภายใต้เงื่อนไขที่กำหนด คุณค่าหลักที่เราควรยึดถือสำหรับการทำงานในวันนี้ ความรับผิดชอบต่อองค์กรและสังคม รวมถึงผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับองค์กรทั้งหมด เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมาก เราอยากได้ คนเก่งก็ใช่ แต่ถ้าคนเก่งคนนั้นมีแง่ความรับผิดชอบต่อสังคมและองค์กรที่ไม่ถูกต้อง คนนั้นจะมีโอกาสที่จะถูกออกจากองค์กรคนแรก เพราะ ทักษะทีี่ดีทั้งหมด เราสอนได้ เรียนรู้ได้ แต่ การได้ เกรด 4.00 มาจากมหาวิทยาลัย ไม่ค่อยสำคัญแล้ว และในส่วนของความรับผิดชอบต่อสังคม นั้นคือ สิ่งที่อยู่ข้างในจิตใจ“

Digital Disruption

Digital Disruption การเปลี่ยนแปลงและการปรับตัว คือ อะไร ความหมายแบบตรงตัว คือ การเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลันทันทีด้วยดิจิทัล ขยายความได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากเทคโนโลยีดิจิทัลที่พัฒนาขึ้นถึงจุดที่สร้างนวัตกรมมใหม่ให้เกิดขึ้น ทั้งผลิตภัณฑ์ แพลตฟอร์ม หรือ โมเดล และเกิดผลกระทบต่อมูลค่าของสินค้า บริการ หรือผลิตภัณฑ์เดิมที่มีในตลาด

การมาถึงของนวัตกรรมดิจิทัล บางครั้งถูกมองเป็น Digital  Disruption ซึ่งมีการถกเถียงกันเป็นวงกว้าง บ้างมองว่าเป็นโอกาสในการพัฒนาสู่สิ่งใหม่ๆ ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งมองว่าเป็นการทำให้โครงสร้างเศรษฐกิจสังคมแบบดั้งเดิมเดิมถูกทำลายลง 

• Digital Disruption คือการเกิดขึ้นของนวัตกรรมใหม่ที่เปลี่ยนรูปแบบ วิธีการ รวมถึงพฤติกรรมของคนในสังคมใดสังคมหนึ่งไปอย่างฉับพลัน
• โมเดลของนวัตกรรมที่ถือเป็น Disruptive ต้องทำให้เกิด 3 สิ่งขึ้น คือ เกิดผลลัพธ์จากรูปแบบหรือโมเดลนั้น สามารถตีตลาดใหม่ได้ และเกิดขึ้นบนพื้นฐานของความเป็นดิจิทัล (Digital Based Model)
• การเกิด Digital Disruption เป็นไปได้ใน 3 โมเดล คือการเปลี่ยนความต้องการของตลาด เปลี่ยนการใช้จ่าย และเปลี่ยนการติดต่อสื่อสาร
• เมื่อโมเดลของ Digital Disruption ประสบความสำเร็จ จะสร้างผลลัพธ์ 3 ข้อคือ เกิดการเปลี่ยนแปลงในตลาด เกิดการเปลี่ยนแปลงในวัฏจักรและการหมุนเวียนในตลาด และเกิดการเปลี่ยนแพลตฟอร์มการให้บริการ สิ่งเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อโมเดลธุรกิจดั้งเดิม ที่จะถูกทำลายลง

Highlight 

• พื้นที่การเกษตรในการผลิตอาหารจะลดลง ในขณะที่ความต้องการอาหารมากขึ้น นวัตกรรมด้านอาหารจึงกลายเป็นสิ่งจำเป็น
• โปรตีนจากแมลง (Insect-based Protein) และพืช (Plant-based Protein) จะได้รับความนิยมมากขึ้น เพราะมีความ Sustain มากกว่าโปรตีนจากเนื้อสัตว์ทั่วไป 
• แรงกระเพื่อมทางสังคมที่สำคัญคือ Active Citizen ที่เห็นปัญหาจากการรับประทานเนื้อสัตว์ เสียงเรียกร้องต่างๆ จะส่งผลกระทบให้โปรตีนทางเลือกได้รับความสำคัญมากขึ้น
• ทุกคนจำเป็นต้องกินอาหารเพื่อดำรงชีวิตโดยมีการพัฒนาเปลี่ยนแปลงมาตามยุคตามสมัย และปัจจุบันก็เป็นอีกจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้อาหารของโลกอาจพลิกโฉมจากหน้ามือเป็นหลังมือในอนาคต
• ภายใต้การพัฒนาด้านอาหาร ตัวอาหารบางประเภทอาจมีองค์ประกอบบางอย่างเพิ่มสูงขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคเฉพาะกลุ่ม เช่น อาหารที่มีแคลเซียมสูงเพื่อแม่ที่ให้นมลูก อาหารที่มีโปรตีนเพื่อผู้ออกกำลังกาย อาหารบำรุงสมองสำหรับคนทำงานติดหน้าจอ
• อุตสาหกรรมอาหารของไทย ถือเป็นข้อได้เปรียบอย่างมาก ไม่ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างไร คนย่อมต้องสรรหาอะไรเพื่อรับประทาน หากเราสามารถกำหนดยุทธศาสตร์ประเทศได้ดีและได้รับความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ประเทศไทยอาจเปลี่ยนเป็นหนึ่งในมหาอำนาจทางอาหารของโลกได้

เปลี่ยนโลกธุรกิจอาหาร

ซูเปอร์มาร์เก็ตจะขายเมนูเนื้อสุดฉ่ำจากแมลง คาเฟ่แถวบ้านจะใช้หุ่นยนต์ชงกาแฟแทนบาริสต้า หรือภัตตาคารที่เลิกใช้พนักงานเสิร์ฟอาหาร นี่เป็นตัวอย่างความเปลี่ยนแปลงของธุรกิจอาหารที่เราอาจได้เห็นในอนาคตอันใกล้ จากความก้าวหน้าของ “เทคโนโลยีและนวัตกรรมอาหารและเครื่องดื่ม (FoodTech)” ซึ่งไม่เพียงแค่สินค้าประเภทใหม่ๆ ที่เราจะได้ลิ้มลองเท่านั้น แต่ FoodTech ยังรวมไปถึงการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อยกระดับกรรมวิธีการผลิต การจัดจำหน่าย ตลอดจนการให้บริการธุรกิจร้านอาหาร ให้มีประสิทธิภาพและตอบโจทย์ความต้องการของตลาดมากกว่าที่เคย

• PROTEIN ALTERNATIVE ‘โปรตีนทางเลือก’ จากธรรมชาติ
• SYNTHETIC FOOD ‘อาหารสังเคราะห์’ แห่งโลกอนาคต
• PRECISION FOOD DESIGN ‘ดีไซน์อาหาร’ พิชิตปัญหาสุขภาพ
• FOOD SUPPLY CHAIN AUTOMATION ยุค ‘ออโตเมชัน’ จากโรงงานถึงโต๊ะอาหาร
• RESTAURANTTECH มิติใหม่ ‘บริการธุรกิจร้านอาหาร’

บทความและปรัชญา

ไม่จำกัดตัวเอง ไม่หยุดพัฒนา เส้นทางสู่การเป็น ครัวของโลก ยังเปิดรอธุรกิจไทยอยู่แน่นอน ; ธนินท์ เจียรวนนท์ ความสำเร็จดีใจได้วันเดียว

ความจริงอันประเสริฐแล้ว ความรู้แจ้งแห่งสรรพสิ่งทั้งปวง ; คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง

สิ่งทั้งปวงเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เด็ดขาดสิ้นเชิงลงไปจริงๆแล้วนั้น ย่อมหมายถึงที่สุด ของความรู้ และการปฏิบัติ เพราะว่าความรู้นั้นเองเป็นตังทำลายกิเลสไปในตัวจนหมดไปในตัวฯ และความหลุดพ้น ที่เรียกว่า นิพพิทา วิราคะ และวิมุตติ นั้น ย่อมเกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ อันเป็นการรู้ผลของการหมดกิเลสไปในตัว ; พุทธทาสภิกขุ คู่มือมนุษย์ฉบับปฏิบัติธรรม

ทุกข์มีอยู่ ต้องรู้เท่าทัน สุขคือจุดหมาย ต้องไปถึงให้ได้ทุกวัน หยั่งถึงเหตุปัจจัย รู้จักดำเนินการให้สำเร็จลุจุดหมาย แก้ปัญหาดับทุกข์ได้ ทำจิตใจให้เป็นอิสสระ มีความสุขที่ไร้ทุกข์ เข้าถึงนิพพานสุข ; ป.อ.ปยุตโต เติมสุขละทุกข์ ธรรมะชำระใจ

ยังมีความสุขอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งแม้จะเกิดขึ้นอย่างช้าๆ แต่อยู่นาน ยั่งยืน และก่อให้เกิดความอิ่มเอมหรือเติมเต็มจิตใจได้มากกว่า นั่นคือ ความสุขที่เกิดจากการทำสิ่งดีๆทที่มีคุณค่าต่อจิตใจ ; พระไพศาล วิสาโล D.I.Y Your Heart

ขอขอบคุณ ข้อมูล

นิตยสารส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ผลักดันเศรษฐกิจไทย โดย CEA “นิตยสารคิด” (สัมภาษณ์ ดร.การดี เลียวไพโรจน์)

บทความนักลงทุน https://www.peerpower.co.th/blog/investor/digital-disruption/

2030 จับตาอนาคตอาหารโลก https://blog.pttexpresso.com/future-food-2030/

เทรนด์ “FOODTECH” เปลี่ยนโลกธุรกิจอาหาร https://www.nia.or.th/FoodTechTrends

 1,619 ผู้เข้าชมทั้งหมด,  3 ผู้เข้าชมวันนี้

เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs) นั้นมีทั้งหมด 17 เป้าหมาย

• เป้าหมายที่ 1: ขจัดความยากจน
• เป้าหมายที่ 2: ยุติความหิวโหย บรรลุความมั่นคงทางอาหารและยกระดับโภชนาการสำหรับทุกคนในทุกวัย
• เป้าหมายที่ 3: สร้างหลักประกันว่าคนมีชีวิตที่มีสุขภาพดีและส่งเสริมสวัสดิภาพสำหรับทุกคนในทุกวัย
• เป้าหมายที่ 4: สร้างหลักประกันว่าทุกคนมีการศึกษาที่มีคุณภาพอย่างครอบคลุมและเท่าเทียม และสนับสนุนโอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีวิต
• เป้าหมายที่ 5: บรรลุความเท่าเทียมระหว่างเพศ และเสริมสร้างความเข้มแข็งให้แก่สตรีและเด็กหญิง
• เป้าหมายที่ 6: สร้างหลักประกันว่าจะมีการจัดให้มีน้ำและสุขอนามัยส้าหรับทุกคนและมีการบริหารจัดการที่ยั่งยืน
• เป้าหมายที่ 7: สร้างหลักประกันให้ทุกคนสามารถเข้าถึงพลังงานสมัยใหม่ที่ยั่งยืนในราคาที่ย่อมเยา
• เป้าหมายที่ 8: ส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ต่อเนื่อง ครอบคลุม และยั่งยืน การจ้างงานเต็มที่ มีผลิตภาพ และการมีงานที่เหมาะสมสำหรับทุกคน
• เป้าหมายที่ 9: สร้างโครงสร้างพื้นฐานที่มีความทนทาน ส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมที่ครอบคลุมและยั่งยืน และส่งเสริมนวัตกรรม
• เป้าหมายที่ 10: ลดความไม่เสมอภาคภายในประเทศและระหว่างประเทศ
• เป้าหมายที่ 11: ทำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์มีความครอบคลุม ปลอดภัย มีภูมิต้านทานและยั่งยืน
• เป้าหมายที่ 12: สร้างหลักประกันให้มีรูปแบบการผลิตและการบริโภคที่ยั่งยืน
• เป้าหมายที่ 13: เร่งต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและผลกระทบที่เกิดขึ้น
• เป้าหมายที่ 14: อนุรักษ์และใช้ประโยชน์จากมหาสมุทร ทะเล และทรัพยากรทางทะเลอย่างยั่งยืนเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
• เป้าหมายที่ 15: ปกป้อง ฟื้นฟู และสนับสนุนการใช้ระบบนิเวศบนบกอย่างยั่งยืน จัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนต่อสู้การกลายสภาพเป็นทะเลทราย หยุดการเสื่อมโทรมของที่ดินและฟิ้นสภาพกลับมาใหม่ และหยุดการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ
• เป้าหมายที่ 16: ส่งเสริมสังคมที่สงบสุขและครอบคลุมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ให้ทุกคนเข้าถึงความยุติธรรมและสร้างสถาบันที่มีประสิทธิผลรับผิดชอบและครอบคลุมในทุกระดับ
• เป้าหมายที่ 17: เสริมความเข้มแข็งให้แก่กลไกการดำเนินงานและฟื้นฟูสภาพหุ้นส่วนความร่วมมือระดับโลกสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน

ซึ่งสามารถจำแนกออกได้เป็น 5 กลุ่ม ประกอบด้วย:

• กลุ่ม People ที่ว่าด้วยเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้คน (เป้าหมายที่ 1, 2, 3, 4, 5)
• กลุ่ม Prosperity ที่ว่าด้วยเรื่องความเจริญทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนและครอบคลุม (เป้าหมายที่ 7, 8, 9, 10, 11)
• กลุ่ม Planet ที่ว่าด้วยเรื่องทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (เป้าหมาย 6, 12, 13, 14, 15)
• กลุ่ม Peace ที่ว่าด้วยเรื่อง สันติภาพ สถาบันที่เข้มแข็ง และความยุติธรรม (เป้าหมาย 16)
• กลุ่ม Partnership ที่ว่าด้วยเรื่องการเป็นหุ้นส่วนเพื่อการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (เป้าหมาย 17)

“ร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมปรับเปลี่ยน สู่ความยั่งยืนของไทยและโลกเรา”

ข้อมูล :

SDG MOVE, https://www.sdgmove.com/background-and-mission/

หนังสือราชการ ที่ ตง 0017.2/ว 2007 สำนักงานจังหวัดตรัง กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด

 4,084 ผู้เข้าชมทั้งหมด,  3 ผู้เข้าชมวันนี้

ทักษะสำคัญแห่งศตวรรษที่ 21

1. ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม
   • คิดสร้างสรรค์
   • ใส่ใจนวัตกรรม
   • มีวิจารณญาณ
   • แก้ปัญหาเป็น
   • สื่อสารดี
   • เต็มใจร่วมมือ
2. ทักษะสารสนเทศ สื่อ เทคโนโลยี
   • อัพเดททุกข้อมูลข่าวสาร
   • รู้เท่าทันสื่อ
   • รอบรู้เทคโนโลยีสารสนเทศ
   • ฉลาดสื่อสาร
3. ทักษะชีวิตและอาชีพ
   • มีความยืดหยุ่น
   • รู้จักปรับตัว
   • ริเริ่มสิ่งใหม่
   • ใส่ใจดูแลตัวเอง
   • รู้จักเข้าสังคม
   • เรียนรู้นวัตกรรม
   • มีความเป็นผู้นำ
   • รับผิดชอบหน้าที่
   • พัฒนาอาชีพ
   • หมั่นหาความรู้รอบด้าน

ความฉลาดทางดิจิทัล

1. ทักษะในการรักาาอัตลักษณ์ที่ดีของตนเอง
2. ทักษะในการรักษาข้อมูลส่วนตัว
3. ทักษะในการคิดวิเคราะห์มีวิจารณญาณที่ดี
4. ทักษะในการจัดสรรเวลาหน้าจอ
5. ทักษะในการรับมือกับการคุกคามทางโลกออนไลน์
6. ทักษะในการบริหารจัดการข้อมูลที่ผู้ใช้งานทิ้งไว้บนโลกออนไลน์
7. ทักษะในการรักษาความปลอดภัยของตนเองในโลกออนไลน์
8. ทักษะในการใช้เทคโนโลยีอย่างมีจริยธรรม

กรอบแนวคิด การจัดการการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช (เปิดวิดีโอ)

SDU Design Thinking (เปิดวิดิโอ)

“จิบกาแฟ แลไปข้างหน้า” ท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยสวนดุสิต (เปิดวิดิโอ)

การพัฒนาทักษะทรัพยากรบุคคลสำหรับศตวรรษที่ 21 โดย ศ.ดร.พิริยะ ผลพิรุฬห์ (เปิดวิดีโอ)

วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21 (เปิดอ่าน)

ข้อมูล :

http://www.okmd.or.th สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน)

กรอบแนวคิด การจัดการการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช

SDU Design Thinking, จิบกาแฟ แลไปข้างหน้า” ท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยสวนดุสิต โดย รศ.ดร.ศิโรจน์ ผลพันธิน

การพัฒนาทักษะทรัพยากรบุคคลสำหรับศตวรรษที่ 21 โดย ศ.ดร.พิริยะ ผลพิรุฬห์

วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21 โดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช

 4,264 ผู้เข้าชมทั้งหมด

มหาวิทยาลัยสวนดุสิต (Suan Dusit University) อักษรย่อ มสด. (SDU) พัฒนาจากโรงเรียนการเรือนแห่งแรกของประเทศไทย สู่การเป็นมหาวิทยาลัยสวนดุสิต มหาวิทยาลัยในกลุ่มมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ  เป็นสถาบันที่มีชื่อเสียงทางด้าน การศึกษาปฐมวัย คหกรรมศาสตร์ ธุรกิจบริการ ธุรกิจการโรงแรม ธุรกิจการบิน และ  โรงเรียนกฎหมายและการเมือง

ศูนย์การศึกษานอกสถานที่ตั้ง / วิทยาเขต

• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต กรุงเทพมหานคร
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต วิทยาเขตสุพรรณบุรี
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษานอกที่ตั้ง ลำปาง
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษานอกที่ตั้ง นครนายก
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษานอกที่ตั้ง หัวหิน
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกาานอกที่ตั้ง ตรัง

คติพจน์ “เทคโนโลยีก้าวไกล อยู่ที่ไหนก็เรียนได้ ภายใต้มาตรฐานเดียวกัน”

สถาปนา

• โรงเรียนมัธยมวิสามัญการเรือน 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2477
• โรงเรียนการเรือนวังจันทรเกษม
• โรงเรียนการเรือนพระนคร
• วิทยาลัยครูสวนดุสิต
• สถาบันราชภัฏสวนดุสิต 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535
• มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต 14 มิถุนายน พ.ศ. 2547
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ประเภท : สถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ

สีประจำสถาบัน : สีฟ้าน้ำทะเล

เว็บไซต์ : www.dusit.ac.th

ดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัย :

ดอกเฟื่องฟ้า ชื่อสามัญ Bougainville ชื่อพฤกษศาสตร์ Bougainvillea Spectabilis, Willd วงศ์ Nyctaginceae เฟื่องฟ้าเป็นไม้เลื้อยเถาใหญ่แข็งแรง มีหลากหลายสี บางพื้นที่เรียกดอกไม้นี้ว่า ดอกกระดาษ มีต้นกำเนิดจากทวีปอเมริกาใต้ สันนิฐานว่ามีการนำเข้ามาราชอาณาจักรสยามสมัยรัชกาลที่ 5

ดอกขจร ขจร (สลิด) ชื่อพฤกษศาสตร์ Telosma minor Craib (Syn. T. odoratissma, Coville) Fergularia doratissima วงศ์ Asclepidaceae ขจรหรือสลิด เป็นไม้เถาเลื้อยเล็ก ใบเป็นรูปใบโพธิ์แต่เล็ก ดอกออกเป็นช่อตามข้อ ดอกรูปคล้ายแตรเล็ก สีเหลืองอมเขียว บานตอนเย็น กลิ่นหอมเย็นออกดอกตลอดปี

ข้อมูล

: วิกิพีเดียสารานุกรมเสรี https://th.wikipedia.org/wiki/

: เอกสาร เรื่อง สวนดุสิต จากอดีตถึงปัจจุบัน

: ข้อมูลภาพ จาก นางกัญญา อินทรโชติ (จิตต์จำนงค์) ศิษย์เก่าโรงเรียนการเรือนพระนคร หลักสูตรประโยคครูการเรือน ประโยคครูอนุบาล ระดับ ปป. (หลักสูตรครูประถม) และประโยคครูมัธยมการเรือน รุ่นที่ 23 พ.ศ. 2497 ถึง พ.ศ. 2500

 2,688 ผู้เข้าชมทั้งหมด

ประเพณีลอยกระทง ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 ของทุกปี หรืออยู่ในช่วงเดือนพฤศจิกายน ถือว่าเป็นประเพณีเก่าแก่ของไทย ที่มีตั้งแต่ครั้งสมัยสุโขทัย เรียกกันว่า งานลอยพระประทีป หรือ ลอยโคม เป็นงานนักขัตฤกษ์รื่นเริงของประชาชนทั่วไป

ประเทศไทย ประเพณีลอยกระทงได้กำหนดจัดในทุกพื้นที่ทั่วประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่ติดกับแม่น้ำ ลำคลอง หรือ แหล่งน้ำต่าง ๆ ซึ่งแต่ละพื้นที่ก็จะมีเอกลักษณ์ที่น่าสนใจแตกต่างกันไป

เดิมเชื่อกันว่า “ประเพณีลอยกระทง” เริ่มมีมาแต่สมัยสุโขทัยเป็นราชธานีของประเทศไทย ในรัชสมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช โดยมีนางนพมาศหรือท้าวศรีจุฬาลักษณ์ เป็นผู้ประดิษฐ์กระทงขึ้นครั้งแรก เดิมเรียกว่า “พิธีจองเปรียง” หรือ “การลอยเทียนพระประทีป” และมีหลักฐานจากศิลาจารึกหลักที่ 1 กล่าวถึงงานเผาเทียนเล่นไฟ ว่า เป็นงานรื่นเริงที่ใหญ่ที่สุดของกรุงสุโขทัย ทำให้เชื่อกันว่างานดังกล่าวน่าจะเป็นงานลอยกระทงอย่างแน่นอน

นางนพมาศ หรือ ท้าวศรีจุฬาลักษณ์ สนมเอกของพระร่วง ได้คิดประดิษฐ์ดัดแปลง เป็นรูปกระทงดอกบัวแทนการลอยโคม ได้นำดอกโคทม ซึ่งเป็นดอกบัวที่บานเฉพาะวันเพ็ญเดือนสิบสองมาใช้ใส่เทียนประทีป เชื่อกันว่าการลอยกระทง หรือลอยโคมในสมัยนางนพมาศนั้น กระทำเพื่อเป็นการสักการะรอยพระพุทธบาทที่แม่น้ำนัมมทานที

ก่อนที่นางนพมาศ หรือ ท้าวศรีจุฬาลักษณ์ จะคิดค้นประดิษฐ์กระทงดอกบัวขึ้นเป็นคนแรกแทนการลอยโคม ดังปรากฏในหนังสือนางนพมาศที่ว่า

       ”  ครั้นวันเพ็ญเดือน 12 ข้าน้อยได้กระทำโคมลอย คิดตกแต่งให้งามประหลาดกว่าโคมสนมกำนัลทั้งปวงจึงเลือกผกาเกษรสีต่าง ๆ มาประดับเป็นรูปกระมุทกลีบบานรับแสงจันทร์ใหญ่ประมาณเท่ากงระแทะ ล้วนแต่พรรณดอกไม้ซ้อนสีสลับให้เป็นลวดลาย…”

เมื่อสมเด็จพระร่วงเจ้าได้เสด็จฯ ทางชลมารค ทอดพระเนตรกระทงของนางนพมาศก็ทรงพอพระราชหฤทัย จึงโปรดให้ถือเป็นเยี่ยงอย่าง และให้จัดประเพณีลอยกระทงขึ้นเป็นประจำทุกปี โดยให้ใช้กระทงดอกบัวแทนโคมลอย ดังพระราชดำรัสที่ว่า “ตั้งแต่นี้สืบไปเบื้องหน้า โดยลำดับกษัตริย์ในสยามประเทศถึงกาลกำหนดนักขัตฤกษ์วันเพ็ญเดือน 12 ให้ทำโคมลอยเป็นรูปดอกบัว อุทิศสักการบูชาพระพุทธบาทนัมมทานทีตราบเท่ากัลปาวสาน” พิธีลอยกระทงจึงเปลี่ยนรูปแบบตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เมื่อพูดถึงลอยกระทง สิ่งแรกที่นึกถึงก็คือนางนพมาศ และสมัยสุโขทัย แต่ว่าในศิลาจารึกและเอกสารต่างๆ ไม่มีคำว่า “ลอยกระทง” แต่จะมีประเพณีที่มีลักษณะคล้ายกับการลอยกระทง โดยในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงเรียกว่า “เผาเทียน เล่นไฟ” ซึ่งมีความหมายกว้างๆว่า ทำบุญไหว้พระ แม้แต่ในสมัยอยุธยา ทั้งเอกสารและวรรณคดี มีแต่ชื่อ ชักโคม ลอยโคม และแขวนโคม ดังตัวอย่างจากจดหมายเหตุลาลูแบร์ ดังนี้

“ประชาชนพลเมืองจะแสดงความขอบคุณแม่คงคาด้วยการตามประทีปโคมไฟขนาดใหญ่ (ในแม่น้ำ) อยู่หลายคืน…เราจะเห็นทั้งลำแม่น้ำเต็มไปด้วยดวงประทีปลอยน้ำ…ไปตามกระแสธาร มีขนาดใหญ่ย่อมต่างกันตามศรัทธาปสาทะของแต่ละคน…โดยนัยเดียวกัน เพื่อแสดงความขอบคุณต่อแม่พระธรณี ที่อนุเคราะห์ให้เก็บเกี่ยวพืชพันธุ์ธัญญาหารได้อย่างอุดมสมบูรณ์ในวันต้นๆ ของปีใหม่ชาวสยามก็จะตามประทีปโคมไฟขึ้นอย่างมโหฬารอีกครั้งหนึ่ง”

ประเพณีลอยกระทงสืบต่อกันเรื่อยมา จนถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น สมัยรัชกาลที่ 1 ถึง รัชกาลที่ 3 พระบรมวงศานุวงศ์ตลอดจนขุนนางนิยมประดิษฐ์กระทงใหญ่เพื่อประกวดประชันกัน ซึ่งต้องใช้แรงคนและเงินจำนวนมาก พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 4 ทรงเห็นว่าเป็นการสิ้นเปลือง จึงโปรดให้ยกเลิกการประดิษฐ์กระทงใหญ่แข่งขัน และโปรดให้พระบรมวงศานุวงศ์ทำเรือลอยประทีปถวายองค์ละลำแทนกระทงใหญ่ และเรียกชื่อว่า “เรือลอยประทีป” ต่อมาในรัชกาลที่ 5 และรัชกาลที่ 6 ได้ทรงฟื้นฟูพระราชพิธีนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ปัจจุบันการลอยพระประทีปของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงกระทำเป็นการส่วนพระองค์ตามพระราชอัธยาศัย

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ได้ทรงสันนิษฐานว่า พิธีลอยกระทงเป็นพิธีของพราหมณ์ จัดขึ้นเพื่อบูชาเทพเจ้า 3 องค์ คือ พระอิศวร พระนารายณ์ และพระพรหม ต่อมาได้นำพระพุทธศาสนาเข้าไปเกี่ยวข้อง จึงให้มีการชักโคม เพื่อบูชาพระบรมสารีริกธาตุ และลอยโคมเพื่อบูชารอยพระบาทของพระพุทธเจ้า

ต้นกำเนิดมาจากศาสนาพุทธ

กล่าวคือก่อนที่พระพุทธองค์จะตรัสรู้ เป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ประทับอยู่ใต้ต้นโพธิ์ ใกล้แม่น้ำเนรัญชรา กาลวันหนึ่ง นางสุชาดาอุบาสิกาได้ให้สาวใช้นำข้าวมธุปายาส (ข้าวกวนหุงด้วยน้ำผึ้งหรือน้ำอ้อย) ใส่ถาดทองไปถวาย เมื่อพระองค์เสวยหมดแล้ว ก็ทรงตั้งสัตยาธิษฐานว่า ถ้าหากวันใดจะสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้า ก็ขอให้ถาดลอยทวนน้ำ ด้วยแรงสัตยาธิษฐาน และบุญญาภินิหาร ถาดก็ลอยทวนน้ำไปจนถึงสะดือทะเล แล้วก็จมไปถูกขนดหางพระยานาคผู้รักษาบาดาล

พระยานาคตื่นขึ้น พอเห็นว่าเป็นอะไร ก็ประกาศก้องว่า บัดนี้ได้มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อุบัติขึ้นในโลกอีกองค์แล้ว ครั้นแล้วเทพยดาทั้งหลายและพระยานาค ก็พากันไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า และพระยานาคก็ได้ขอให้พระพุทธองค์ ประทับรอยพระบาทไว้บนฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา เพื่อพวกเขาจะได้ขึ้นมาถวายสักการะได้ พระองค์ก็ทรงทำตาม ส่วนสาวใช้ก็นำความไปบอกนางสุชาดา ครั้นถึงวันนั้นของทุกปี นางสุชาดาก็จะนำเครื่องหอม และดอกไม้ใส่ถาดไปลอยน้ำ เพื่อไปนมัสการรอยพระพุทธบาทเป็นประจำเสมอมา และต่อๆ มาก็ได้กลายเป็นประเพณีลอยกระทง ตามที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน

ในเรื่องการประทับรอยพระบาทนี้ บางแห่งก็ว่า พญานาคได้ทูลอาราธนาพระพุทธเจ้า ไปแสดงธรรมเทศนาในนาคพิภพ เมื่อจะเสด็จกลับ พญานาคได้ทูลขออนุสาวรีย์จากพระองค์ไว้บูชา พระพุทธองค์จึงได้ทรงอธิษฐาน ประทับรอยพระบาทไว้ที่หาดทรายแม่น้ำนัมมทา และพวกนาคทั้งหลาย จึงพากันบูชารอยพระพุทธบาทแทนพระองค์ ต่อมาชาวพุทธได้ทราบเรื่องนี้ จึงได้ทำการบูชารอยพระบาทสืบต่อกันมา โดยนำเอาเครื่องสักการะใส่กระทงลอยน้ำไป ส่วนที่ว่าลอยกระทงในวันเพ็ญ เดือน 11 หรือ วันออกพรรษา เพื่อเฉลิมฉลองวันคล้ายวันที่พระพุทธเจ้า เสด็จกลับมาสู่โลกมนุษย์ หลังการจำพรรษา 3 เดือน ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์เพื่อแสดงอภิธรรมโปรดพุทธมารดานั้น ก็ด้วยวันดังกล่าว เหล่าทวยเทพและพุทธบริษัท พากันมารับเสด็จนับไม่ถ้วน พร้อมด้วยเครื่องสักการบูชา และเป็นวันที่พระพุทธองค์ได้เปิดให้ประชาชนได้เห็นสวรรค์ และนรกด้วยฤทธิ์ของพระองค์ คนจึงพากันลอยกระทง เพื่อเฉลิมฉลองรับเสด็จพระพุทธเจ้า

สำหรับคติที่ว่า การลอยกระทงตามประทีป เพื่อไปบูชาพระเกศแก้วจุฬามณี บนสรวงสรรค์ชั้นดาวดึงส์นั้น ก็ว่าเป็นเพราะตรงกับวันที่พระพุทธเจ้า เสด็จออกบรรพชาที่ริมฝั่งแม่น้ำอโนมา ทรงใช้พระขรรค์ตัดพระเกศโมลีขาด ลอยไปในอากาศตามที่ทรงอธิษฐาน พระอินทร์จึงนำผอบแก้วมาบรรจุ แล้วนำไปประดิษฐานไว้ในจุฬามณีเจดีย์ บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (ตามประทีป คือ การจุดประทีป หรือจุดไฟในตะเกียง /โคม หรือผาง-ถ้วยดินเผาเล็กๆ) ซึ่งทางเหนือของเรา มักจะมีการปล่อยโคมลอย หรือโคมไฟที่เรียกว่า ว่าวไฟ ขึ้นไปในอากาศเพื่อบูชาพระเกศแก้วจุฬามณีด้วย

ข้อมูล

: มหาวิทยาลัยรามคำแหง สุโขทัย http://www.sukhothai.ru.ac.th/

: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม https://www.sanook.com/campus/910912/

: ศิลปะวัฒนธรรม http:// www.silpa-mag.com

: วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี https://th.wikipedia.org/wiki

 1,339 ผู้เข้าชมทั้งหมด